1. Zwiastowanie

Maryja została wybrana przez Boga i przez Niego obdarowana, a Ona wyraża zgodę, wypowiadając: Niech mi się stanie.

Prośmy Maryję, aby pomagała nam zawsze odpowiadać na wezwania.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

Św. Elżbieta nazywa Maryję błogosławioną między niewiastami i stwierdza, że Błogosławiony jest owoc Jej łona.

Prośmy Maryję, abyśmy przez wiarę zasłużyli na Boże błogosławieństwo.

3. Narodzenie Jezusa

Bóg się rodzi, a tak mało jest ludzi, którzy naprawdę Go przyjmują.

Prośmy Maryję, aby wstawiała się za światem, który tak żyje, jakby to Dziecię nie zmieniło całej ludzkiej historii.

4. Przedstawienie w świątyni

Maryja przynosi Syna Bożego do Domu Boga jako małe i bezbronne Dziecię. Tylko Symeon i Anna rozpoznają w Nim Tego, na którego wszyscy czekali.

Prośmy Maryję, abyśmy umieli rozpoznawać przychodzącego do nas Pana i rozumieli plany Boże, tak często nie odpowiadające naszym wyobrażeniom.

5. Znalezienie w świątyni

Sprawy Ojca muszą być ważniejsze od praw ziemskich rodziców.

Prośmy Maryję, aby pomogła nam ustawić w naszym życiu właściwą hierarchię wartości i aby na pierwszym miejscu zawsze był Bóg i Jego sprawy.

1. Chrzest w Jordanie

Chrzest w Jordanie jest rozpoczęciem publicznej działalności Jezusa, który ma spełnić misję powierzoną Mu przez Ojca. Potwierdzeniem tej misji jest głos Ojca i Duch Święty, który zstępuje na Jezusa.

Prośmy Maryję, aby uczyła nas przyjmować i wypełniać zadania, jakie Ojciec nam polecił.

2. Objawienie na weselu w Kanie

Przemienienie wody w wino jest znakiem łaski Bożej, jaka w sakramencie małżeństwa przemienia ludzką miłość w miłość opartą na Bogu.

Prośmy Maryję, aby sakramentalność małżeństwa była właściwie rozumiana i wyrażała się jego nierozerwalnością.

3. Głoszenie Królestwa Bożego

Jezus chodził po ziemi Izraela i nauczał o Bogu i Jego sprawach. Ta nauka ma być przewodnikiem naszego życia.

Prośmy Maryję, aby strzegła w nas daru wiary, byśmy za Jej przykładem zachowywali sprawy Boże w naszych sercach.

4. Przemienienie na górze

Przemienienie na górze objawia nam tajemnicę Chrystusa, który swoje Bóstwo ukrył pod powłoką ludzkiej natury, z którą połączył swoją naturę Syna Bożego.

Prośmy Maryję, abyśmy zawsze wierzyli w Bóstwo i Człowieczeństwo Jezusa, naszego Odkupiciela.

5. Ustanowienie Eucharystii

Eucharystia jest dla nas światłem, które oświeca wszystkie ciemności, przez które trzeba nam przechodzić.

Prośmy Maryję, aby umacniała nas w trwaniu przy Eucharystii – sakramencie Miłości Bożej, który wzywa nas do miłości wzajemnej.

1. Modlitwa Jezusa w Ogrojcu

Panie Jezu, cały drżysz w Ogrojcu, tak bardzo się lękasz i pocisz się krwią. Dlaczego? Dlatego że człowiek Cię nie posłuchał już na samym początku, w ogrodzie rajskim, i ukrył się wtedy ze strachu, i również drżał. Ty w Ogrojcu bierzesz na siebie smutek i lęk, i drżenie każdego człowieka – od początku do końca świata. Dlatego po ludzku tak bardzo się lękasz. I tak bardzo prosisz, żebyśmy byli z Tobą: Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną (Mt 26, 38).

Jezu, chcemy być z Tobą, chcemy dzielić z Tobą tę trwogę, lęk, drżenie i ten krwawy pot – dla zbawienia człowieka.

2. Biczowanie

Panie Jezu, doznajesz ogromnego, niewypowiedzianego bólu, z którego nie zdajemy sobie w ogóle sprawy. I to też jest dziedzictwo pierwszego grzechu, które się wyraziło w tym, że Kain zabił Abla; a jeden z jego potomków, Lamek, powiedział: Gotów jestem zabić człowieka dorosłego, jeśli on mnie zrani, i dziecko – jeśli zrobi mi siniec! (Rdz 4, 23). Bierzesz na siebie te wszystkie okrutne czyny człowieka wobec człowieka. Dlatego cały spływasz krwią.

Jesteśmy, Jezu, z Tobą w bólu, w Twojej niewypowiedzianej udręce – na tyle, na ile potrafimy.

3. Cierniem ukoronowanie

Panie Jezu, to tajemnica nie tylko bólu, ale zadanej Ci kpiny, drwiny z tego, kim jesteś, z Twojego królowania na ziemi, które jest służbą. To też jest dziedzictwo grzechu pierworodnego. To nieporządek między ludźmi, który zapowiedziałeś, mówiąc już w raju do niewiasty: ...ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą (Rdz 3, 16) – nieustanna pokusa człowieka: panować nad drugim, wywyższać się, wyśmiać, wydrwić.

Jezu, Ty naprawdę stałeś się do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu (por. Hbr 4, 15), i przyjmujesz na siebie ból i udrękę wszystkich ludzi wyszydzonych, wyśmianych, stawianych na ostatnim miejscu. Dziękujemy Ci za to.

4. Dźwiganie krzyża

Panie Jezu, przyjmujesz na siebie ten niezwykły trud – trud człowieka, któremu zostało zapowiedziane w raju: W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie... (Rdz 3, 19). Bierzesz na siebie cały ludzki trud od początku świata aż do jego końca – bierzesz trud każdego z nas. Mówisz do nas, że uczestniczysz w każdym naszym trudzie; że jeśli potrafimy być razem z Tobą, wtedy żaden nasz trud nie jest bezowocny, nie będzie nas przybijał, ale dźwigał.

Prosimy Cię, Jezu, o umiejętność dźwigania każdego trudu razem z Tobą.

5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa

Panie Jezu, umierasz na krzyżu, bo człowiek nie słuchał Twojej przestrogi, spożył owoc – i odtąd umiera. Ty jako Bóg stałeś się człowiekiem, aby przyjąć na siebie śmierć i zadać jej ostateczny cios – przez zmartwychwstanie, w którym wraz z Tobą możemy na nowo powstać do życia.

Dziękujemy Ci, Jezu, za to, że w tak niezwykły sposób nas uratowałeś. Prosimy Cię, daj, byśmy nigdy tej akcji ratunkowej nie zlekceważyli i nie zmarnowali.

1. Zmartwychwstanie

Anioł zaś przemówił do niewiast: „Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał” (Mt 28, 5-6).

Szukanie Jezusa jest wychodzeniem poza siebie, poza swoje schematy, a wszystko po to, aby oddać przewodnictwo Bogu. To On nas prowadzi na spotkanie ze sobą. Aby do tego spotkania doszło, trzeba jednak uczynić jakieś kroki, zmobilizować się do działania wedle Bożego natchnienia, jak te niewiasty, które anioł poprowadził: chodźcie, zobaczcie...

Módlmy się o to, abyśmy wychodzili naprzeciw Panu Bogu.

2. Wniebowstąpienie

Potem Jezus wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich (Łk 24, 50).

Odchodząc ze świata, Jezus żegna się prostym gestem z tymi, których wybrał i powołał do głoszenia Dobrej Nowiny o zbawieniu. To gest błogosławieństwa, czyli życzliwości Bożej, która pociąga za sobą działanie łaski. Słowa nie są w stanie wyrazić wszystkiego – gest pomaga zamilknąć, ale nadal wyrażać stan człowieka...

Módlmy się o opanowanie wielomówstwa.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali (Dz 2, 2).

Bóg działa – szum wiatru napełnił dom... Pan Bóg przychodzi z mocą, a ta moc ma swoje zewnętrzne przejawy. Może nie tak spektakularne jak efekty specjalne, do których przywykliśmy w filmach, ale przynajmniej przejawy mocy Boga są namacalne – tu i teraz, obejmują całego człowieka, a nie jego wyobraźnię...

Módlmy się o skupienie na Bogu, a nie samych przejawach Jego cudownej mocy.

4. Wniebowzięcie

W szatę wzorzystą, w złotogłów jest odziana. Córę królewską do króla prowadzą (Ps 45, 14-15).

Maryja jest pięknie ozdobiona swoim życiem – barwnym łaską Bożą, wzorzystym wiernym wypełnianiem Przykazań. Wiodąc piękne życie została przywiedziona do Bożego tronu, aby cieszyć Boga. Jego piękno odnalazło w niej autentyczne i szczere odbicie poprzez miłość...

Módlmy się, abyśmy umieli pięknie żyć – wolni od udawania.

5. Ukoronowanie

Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu (Ap 12, 1).

Najświętsza Maryja Panna zajaśniała w Bożym planie zbawienia przez posłuszne poddanie się woli Boga. Posłuszeństwo Bogu wydaje zbawienne owoce i Pan nie pozostawia go bez wynagrodzenia. Apokaliptyczny obraz Niewiasty jest nam przepięknym odmalowaniem miejsca Maryi.

Módlmy się o bezdyskusyjne posłuszeństwo Panu Bogu.